Pomagam. Taką mam wizję siebie i misję do wypełnienia. Czy wypada mi przy tym intensywnie zabiegać o klientów? Pomnażać dochody? Budować silną markę? Stawać się coraz bardziej widocznym?
Jednego takie pytania zaskoczą, innemu – wydadzą się zasadne. Bo przecież: Pieniądze to nie wszystko. Szczęścia nie dają. I trudno odmówić mu racji!
Co nas uszczęśliwia
W trwających 75 lat badaniach (The Harvard Study of Adult Development) ustalono, że to dobre relacje z innymi ludźmi sprawiają, że jesteśmy zdrowi i szczęśliwi. Ale czy dobre relacje wykluczają zamożność?
Stosunek do bogacenia się to szeroki i ciekawy temat. Weź pod lupę przekonania, które stoją za twoim podejściem do pieniędzy. Czy sądzisz, że zarabianie jest nieetyczne?
Prędzej wielbłąd przejdzie przez ucho igielne, niż bogaty wejdzie do Królestwa Niebieskiego?
Jeśli ten cytat świadczy według ciebie o tym, że pieniądze są złe – no cóż, niekoniecznie masz rację…
Religie (w tym chrześcijaństwo) wcale nie uważają, że złe są pieniądze same w sobie – jeden z ojców kościoła, św Ambroży, podsumował to tak: Bóg nie potępia tych, którzy mają bogactwa, ale tych, którzy nie umieją ich używać.
Wolisz autorytet świecki? Proszę bardzo! Andrew Carnegie – bogaty amerykański przemysłowiec – powiedział:
Ale także on, podobnie jak św. Ambroży, miał na myśli raczej to, żeby bogaci nie zapominali o swoim otoczeniu.
I odwdzięczali się światu, przeznaczając nadwyżki swych fortun na cele społeczne.
Szlachetne złoto
Inspiracją mogą być inni wielcy filantropi, którzy bogacą się, aby tym chętniej dzielić się z potrzebującymi.
Co powiesz na:
- Billa i Melindę Gatesów – absolutnych liderów spośród niedużego grona ludzi na świecie, którzy na cele charytatywne przeznaczyli już co najmniej miliard dolarów;
- Warrena Buffetta – uważanego za najlepszego inwestora na świecie – a przy tym drugiego w kolejności na tej ekskluzywnej liście;
- Jeffa Skolla;
- Pierre’a Omidyara;
- Oprah Winfrey, która przeznacza cześć fortuny na fundację The Angel Network (Anielska Sieć), zbierającą pieniądze na cele charytatywne?
Nie zawsze działają oni w świetle reflektorów, ale skutecznie zmieniają świat na lepszy. Przykłady bywają spektakularne:
- Dzięki staraniom Jeffa Skolla wszyscy mieszkańcy Gambii (1,8 mln ludzi!) mają dostęp do służby zdrowia;
- W 700 wioskach w stanie Orissa w Indiach liczba zgonów spowodowanych chorobami związanymi z zanieczyszczoną wodą spadła o 85 procent;
- 6 tys. społeczności w siedmiu afrykańskich krajach zadeklarowało zakończenie tradycji obrzezania kobiet.
Prawda jest taka, że nawet największe pieniądze nie zmienią osoby szlachetnej w drania – przeciwnie: pomogą jej realizować najpiękniejsze i najambitniejsze przedsięwzięcia.
Pomyśl, ile dobrego można zrobić, jeśli są na to środki!
Jeśli świadczysz bardzo wartościowe usługi na wysokim poziomie, jesteś profesjonalistą, fachowcem, robisz świetną robotę, masz prawo odpowiednio to wyceniać.
I wspierać sprzedaż swoich usług profesjonalnym wizerunkiem, przemyślanymi strategiami marketingowymi, dobrym PR.
Myśl jak bogacz!
Większość ludzi traktuje pieniądze jak wroga, a powinno uważać je za jednego z najlepszych sprzymierzeńców – twierdzi Steve Siebold, który na potrzeby swojej książki How Rich Poeple Think (Jak myślą bogaci) przepytał ponad 1300 najbogatszych ludzi świata.
Oto wspólne dla nich cechy i strategie, które zauważył:
- Bogaci uważają, że pieniądze są narzędziem i pomagają rozwiązać większość problemów. Wolność, możliwości, spokój – to przykładowe wartości, które można dzięki nim zyskać.
- Bogaci wiedzą, czego chcą. Skupienie na celu i wytrwałość są ważniejsze od inteligencji. Liczy się też permanentne pogłębianie wiedzy i nauka.
- Najbogatsi podążają za swoimi pasjami i to na nich zarabiają.
- By zyskać fortunę i sukces, wcale nie trzeba mieć dużych pieniędzy „na wejściu”. Lepiej skupić się na kreatywnych pomysłach.
- „Chcesz być bogaty – zbuduj swój własny statek”. Czyli: działaj! Bogacze wyznaczają sobie konkretne cele finansowe i planują, jak je zrealizować.
- Pracuj u siebie.
- Bogacenie się to proces wewnętrzny, który jest związany z tym, jak myślisz i w co wierzysz odnośnie zarabiania.
Brakuje Ci inspiracji do rozwoju gabinetu albo informacji do jego otwarcia? A może chcesz mieć więcej klientów? Jaki jest Twój cel?
Jeśli:
- Czujesz, że coś wiesz, ale to się nie składa w całość
- Ze wszystkich stron dostajesz informacje, jak otworzyć czy promować gabinet, ale żadna nie dotyczy tak naprawdę Twojej branży, nie jest Twoja, nie chcesz albo nie lubisz tego typu promocji
to posłuchaj naszego całkowicie bezpłatnego wykładu audio pt: Jak przyciągnąć więcej klientów.
Znajdziesz tam mnóstwo skutecznych wskazówek, jak odnaleźć swoją wewnętrzną misję, a następnie dotrzeć z nią do Twojego wymarzonego klienta. Myślisz o tym? Ale jeszcze nie wiesz do końca, jak to zrobić?
Pobierz bezpłatny podcast
Możesz słuchać tego nagrania biegając, spacerując i zmywając. Kiedy jedziesz do pracy. Albo po prostu, kiedy masz chwilę dla swojego rozwoju.
Dzięki za fajny tekst. Temat jest naprawdę bardzo ważny. Ja bym dodała jeszcze dwa przekonania dotyczące już szczegółowo naszej branży.
1) „Prawdziwa pomoc jest bezinteresowna”, a więc nie powinno się za nią płacić. Psycholog powinien być altruistą. Powiedzenie „przyjaciel za pieniądze” w pogardliwy sposób tę tezę obrazuje.
2) „Byłam u psychologa, pogadałam on posłuchał, nic mi nie doradził – to za co mam płacić?” Co innego psychiatra – ten przynajmniej wypisze receptę. Psycholog, zwłaszcza ten z obszaru terapii postmodernistycznych, jak chociażby TSR, nie postawi nawet diagnozy. Zresztą coach też nie. To po co mam tam iść?!
Innymi słowy, mam poczucie, że dla wielu osób psychoterapia, sesja terapeutyczna czy coachingowa to nie jest prawdziwa praca lecz albo altruistyczna misja albo „taka sobie rozmowa”. I przyznam, że w mojej głowie – i idę o zakład, że nie tylko mojej – też od czasu do czasu takie przekonania się przewijają. A jeśli my sobie tego nie poukładamy, to i klienci sobie nie poukładają. Psychoterapia to praca. Pomoc psychologiczna to praca. Coaching to praca. Za pracę dostaje się pieniądze. Przyjaźń to nie jest praca. Niby proste ale… brak ustawy o zawodzie psychologa zdecydowanie nie pomaga.
Pozdrawiam i dziękuję, że jesteście!
Cześć Anita,
Dzięki za Twój wkład, świetne uzupełnienie naszego tekstu. Zgadzam się z Tobą w zupełności.
Jednocześnie chcę wyrazić taką optymistyczną myśl, że coraz wyższa świadomość społeczna skuteczności psychoterapii przekonuje. I nie tylko to, ale rzesze ludzi, którzy dzięki Waszej pracy mają szczęśliwe życie. Pomaganie komuś w drodze do szczęścia jest warte każdych pieniędzy. Myślę, że jak w każdej branży, próbujmy nie oglądać się na niewnoszącą krytykę, ale iść za tym i za tymi, którzy wierzą w nas i wspierają.
„Pomaganie komuś w drodze do szczęścia jest warte każdych pieniędzy” – chyba sobie to wytatuuję 😉
Prosimy o zdjęcie tatuażu, jak będzie gotowy:))))). Może zrobimy galerię na stronie:)